Pocisk manewrujący SOM-J, opracowany we współpracy TÜBİTAK-SAGE i Roketsan, przeszedł pomyślnie test ogniowy, trafiając z precyzją w morski cel. To ważny krok naprzód w programie zbrojeniowym tureckiego przemysłu obronnego.
+ Kliknij tutaj, aby obejrzeć wideo
Pocisk SOM-J (Air Launched Cruise Missile – ALCM) został zaprojektowany z myślą o kompatybilności z wewnętrznymi zasobnikami uzbrojenia w samolotach załogowych i bezzałogowych. Projekt został na jakiś czas wstrzymany z powodu aktualizacji, ale teraz – z nową możliwością rażenia celów morskich – udowodnił swoją skuteczność podczas testu przeprowadzonego przez Siły Powietrzne Turcji.
+ Najnowocześniejszy myśliwiec świata – F-47 – otrzymuje miliardową inwestycję od USA
+ Tajemnicza Technologia? Co Potrafi Irański Okręt Szpiegowski Zagros?
W trakcie ćwiczenia pocisk SOM-J został przydzielony do 401. eskadry myśliwskiej i odpalony z myśliwca F-16 Fighting Falcon, należącego do dowództwa testowego. Wersja użyta podczas testu nie posiadała głowicy bojowej, ale mimo to trafiła dokładnie w centrum celu morskiego. Turecki pilot użył określenia „Splash stał się środkiem”, co w terminologii wojsk lotniczych oznacza bezpośrednie trafienie.
Strategiczne uzbrojenie dla myśliwców nowej generacji
SOM-J został zaprojektowany z myślą o operowaniu z wewnętrznych zasobników uzbrojenia samolotów myśliwskich nowej generacji, takich jak turecki KAAN, bojowy dron KIZILELMA oraz ANKA-3. Zastosowanie wewnętrznego uzbrojenia znacząco zmniejsza sygnaturę radarową statków powietrznych, utrudniając ich wykrycie przez systemy przeciwnika. Jednakże adaptacja pocisków powietrze-ziemia i powietrze-powietrze do zamkniętych komór stanowi wyzwanie techniczne ze względu na ograniczoną przestrzeń.
Turecki przemysł obronny pracuje nad odpowiednimi rozwiązaniami. Niedawno lekki pocisk ASELSAN TOLUN został z powodzeniem wystrzelony z wewnętrznej komory ANKA-3. Oczekuje się, że pocisk SOM-J, pocisk ÇAKIR i inne uzbrojenie pójdą w tym samym kierunku.
Najważniejsze cechy SOM-J:
- Zdolność do rażenia celów lądowych i nawodnych
- Sterowanie po odpaleniu przez łącze danych (zmiana celu, aktualizacja, anulowanie misji)
- Integracja z wewnętrznymi komorami uzbrojenia w samolotach stealth
- Sensor obrazu podczerwonego (IIR) do naprowadzania końcowego
- Efektywna głowica bojowa przeciwko celom morskim
- Niska wykrywalność radarowa
Dzięki udanemu testowi SOM-J zajmuje strategiczne miejsce w doktrynie operacyjnej tureckich sił powietrznych, zwłaszcza w kontekście platform stealth nowej generacji.
Źródło i zdjęcia: Mehmet Fatih KACIR – Minister Przemysłu i Technologii Republiki Turcji, X @mfatihkacir. Treść została wygenerowana przy pomocy AI i zredagowana przez zespół redakcyjny.
